امام صادق(ع) فرمودند:

مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِي لَيْلَتِهِ فَكَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً يَعُدُّهَا بِيَدِهِ عَشَرَةً فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَا الْفِئَامُ قَالَ مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ فَكَيْفَ بِمَنْ تَكَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِينُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْكُفْرِ وَ الْفَقْرِ وَ إِنْ مَاتَ فِي لَيْلَتِهِ أَوْ يَوْمِهِ أَوْ بَعْدَهُ إِلَى مِثْلِهِ مِنْ غَيْرِ ارْتِكَابِ كَبِيرَةٍ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى‏

غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام ک میلیون پیامبر و صدیق «در راس آنها خود ائمه معصومین(علیهم السلام)» و یک میلیون شهید «در راس آنها حضرت عباس(علیه السلام) و شهدای کربلا» و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد.

بحار ج۶ ص ۳۰۳

درجای دیگر آن حضرت فرموده اند:

غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است.

مفاتیح الجنان ص۵۰۰

به گونه ای که امام صادق (علیه السلام) اصلا این روز را روز اطعام الطعام نامیدند.

بحار ج۹۵ ص۳۲۳